maandag 23 mei
In eerste instantie zouden we zaterdag vertrekken maar door omstandigheden is het een paar dagen later geworden, vandaag was dus de dag van vertrek. Ik was bang voor veel vrachtverkeer maar dat viel allemaal enorm mee. We hadden bedacht dat we ergens tussen Nürnberg en München zouden stoppen maar omdat het allemaal mee zat stopten we pas vlak voor de Oostenrijkse grens, in het dorpje Ruhpolding. Er was erg zwaar onweer voorspeld dus geen tent maar een hotel, en dan wel 1 in stijl!
Ook bbq zat er niet in, dus lekker uit eten
Lekker gegeten en een goed bed, prima keus!
dinsdag 24 mei
Het ontbijt zat er bij in, dus ook daar hoefden we niet zelf voor te zorgen, goed begin van de vakantie!
Net over de Oostenrijkse grens kreeg de auto ook even wat brandstof, het is gewoon leuk om te tanken, Albert keek lachend naar de prijzen
We reden van Salzburg naar Villach en van daar via Italie om via de Passo di Perdil naar Slovenie te rijden (de korste route). Zoals we gewend zijn hebben ze ook hier gewoon overal wegwerkzaamheden, we missen wel de stopper, hier is het gewoon een stoplicht
De pas was wat krapjes en we daalden af en toe best snel, soms met 13.5% daling. Maar de route was prachtig! Bovenop de pas begint Slovenië en toen was het nog een kilometer of 50 tot de bestemming van vandaag. Op de bonnefooi vind ik best spannend want je kiest een hele leuke camping uit en hoopt dan dat er plek is. Het geluk was met ons en we hebben een prachtige plek op een relaxte camping, ga maar lekker staan waar je wilt. Niks plekken met hekjes eromheen, gewoon onder een boom…..
Het was even zweten om de tent op te zetten, het is erg benauwd. Gelukkig blijven we hier 4 dagen dus het is wel de moeite waard.
Onder de camping stroomt een rivier met gletsjerwater, het heeft een prachtige kleur. Ik kon het niet laten om even de trapjes af te lopen voor een foto, er volgen er vast nog vele
woensdag 25 mei
We hadden een luidruchtig nachtje, midden in de nacht trok een enorme onweersbui over ons hoofd. De hele tent was verlicht en het knetterde en knalde er vrolijk op los! We lagen lekker in onze slaapzakken en de tent is waterdicht, dat weten we nu zeker!
Ondanks de bui hebben we prima geslapen en tegen 7 uur zaten we aan de koffie. Het ontbijt volgde vrij snel daarna.
En toen gingen we de omgeving bekijken:
Nationaal Park Triglav is het enige nationale park in Slovenië. Het heeft haar naam te danken aan de hoogste berg binnen het park, die met haar 2864m ook nog eens het hoogste punt in heel Slovenië is. De berg is een nationaal symbool en staat zelfs afgebeeld op het nationale wapen en op de vlag.
We reden vanaf de camping via Bovec naar de Soca Vallei, waar we een wandeling maakten langs de prachtig blauwe rivier de Soca.
Parkeren is wel een dingetje, het is hier niet toeristisch en er is plaats voor ongeveer 4 auto’s. Je moet dus een beetje geluk hebben om je auto kwijt te raken. We reden 3 x heen en weer en toen was er een plekje, jippie! Eerst loop je over een wiebelende hangbrug, een beleving op zich en dan weet je niet wat je ziet, het is zo ontzettend mooi, de kleuren zijn gewoon onwerkelijk!
De forellen zie je gewoon in het mooie blauwe water zwemmen
Onderweg zag ik nog een prachtige rapunzel
En hier ook nog even een foto van mijn geweldige chauffeur, die ons veilig over rare en smalle bergweggetjes rijdt
Na deze mooie wandeling dronken we een kopje koffie in Bovec en toen weer verder, eerst zagen we nog een WW1 begraafplaats
En toen een stop bij Slap Boka, vanuit de verte want de wolken zijn te dreigend om de wandeling te gaan doen, dit is de grootste waterval in Slovenie.
Heel langzaam reden we terug richting de camping. De Giro rijdt hier vrijdag langs en overal zie je al voorbereidingen
Eerst hebben we eten gehaald en toen toch maar terug naar de camping. Af en toe valt er regen, en het is drukkend warm. Toch besluiten we om nog 1 wandeling te maken, die naar slap Kozjak. De wandeling begint hier op de camping, wat trapjes af naar beneden, de rivier oversteken via weer een leuke kabelbrug en dan een wandeling door het bos. Hier en daar moet je de rivier oversteken en daarvoor zijn bruggetjes en trapjes gemaakt maar zonder relingen. Leuk als je hoogtevrees hebt……
Slap Kozjak is een waterval in een grot, prachtig! Helaas minder blauw als op foto’s maar het heeft geregend en het is bewolkt. Wel erg mooi en indrukwekkend!
En dan het hele stuk weer terug, hier en daar een stroomversnelling, gewoon erg leuk om gezien te hebben.
De rest van de dag en avond was het wisselend droog en nat en onweer. We hebben een keer of 6 in de tent gezeten en weer buiten en maar weer naar binnen enzovoort…..Het is niet echt koud, maar het rommelt en regent wel van tijd tot tijd.
donderdag 26 mei
Vannacht was het lekker rustig, geen regen en geen onweer…helemaal uitgerust werden we wakker, ontbijtje, kopje koffie, kwetterende vogeltjes, een prima begin van de dag!
Vandaag wilden we naar de Tolmin Korita, een canyon, uitgeslepen door de rivier de Soca. Deze Korita ligt bij Tolmin, vlak erna is een parkeerplaats en nadat je entree hebt betaald kom je in een erg mooi stukje Slovenië. Het is hier niet heel erg toeristisch, daar zijn de parkeerplaatsen ook niet op berekend, maar het is wel heel erg mooi. Ik zei al tegen Albert dat ik de foto’s beter niet kan plaatsen, om geen reclame te maken voor dit juweeltje, want dat is het.
Mooi aangelegde paden langs de rivier met hier en daar een brug om aan de overkant te komen.
Ook hier weer forellen, het blijkt een speciaal soort te zijn die alleen in deze rivier voorkomt: de soca forel
Je komt bijna bij de bron, hier borrelt thermaal water van ongeveer 20 graden de koudere soca rivier in. Dit stuk is gewoon een slotcanyon, alleen kan je er niet in lopen want er loopt veel water doorheen.
Nadat we bij de bronnen waren geweest kwamen er heel veel trapjes, je moest een aardige klim naar boven maken. Met de tong op de hakken kwamen we boven…
Mijn horloge zei 25 trappen maar het waren er vast meer. Onderweg wel prachtige uitzichten
Overal groeien en bloeien de mooiste wildbloemen, zelfs bosaardbeien zagen we langs de wanden.
Bovenop de hoogste brug maakte ik nog even een foto recht naar beneden
En toen was het een kopje koffie en weer terug richting camping, eerst nog even wat eten gekocht en geluncht op de camping.
Omdat er nog wel wat tijd over was stapten we weer in de auto en deden de wandeling naar de Slap Boka. Stond nog op het lijstje want gisteren was de lucht te dreigend.
De wandeling was een pittige, veel klimmen, allemaal ongelijke treden qua hoogte, dus nogmaals de tong op hakken…sportieve vakantie zo…..maar het uitzicht was weer erg mooi en het was de klim zeker waard. Dit is de hoogste waterval van Slovenie
En op de terugweg ontdekten we ook nog wilde orchideeën
vrijdag 27 mei
Zelfs als de wekker niet gaat, is Albert er voor dag en dauw uit. Ik bleef nog even lekker liggen tot een uur of 8, het is tenslotte vakantie.
Ontbijtje en toen naar Kobarid, om eten te halen voor vanavond. De weg gaat straks dicht voor de Giro en dan kan je geen kant meer op. Bij de supermarkt was nog net 1 plekje dus de boodschappen zijn binnen.
We konden lopen naar Kobarid, gewoon via de loopbrug naar de overkant, even genieten van het feit dat je in een ansichtkaartje loopt.
Het was wel weer een pittig klimmetje, pien in de kuut’n, en de zon was gaan schijnen.
In het dorpje was het erg gezellig, veel mensen op de been! Ik kocht nog even een roze giroshirt en een petje en heb Albert een demonstratie gegeven hoe je van shirt kan wisselen in een menigte mensen…prima gelukt.
Op het plein stopte op een zeker moment een heleboel roze auto’s en een roze truck met een DJ, de reclamekaravaan. Er werd van alles uitgedeeld, wij scoorden een banaan en een worstje
Het was een grote happening, met een heleboel italiaans geschreeuw en opeens stapte iedereen weer in, grazie Kobarid en daar gingen ze weer, op weg naar het volgende dorp.
Toen was het nog even wachten en daar kwamen ze, een hoop getoeter en sirenes
De winnaar, Koen Bouwman, zat ook in de kopgroep (die in het blauw)
Toen kwam er 8 minuten niets en toen de grootste groep
De heli zagen we landen, vast brandstof tanken
We waren al een stukje terug gelopen en toen kwamen de laatsten er ook nog aan, ze werden begroet door kinderen die met vlaggetjes stonden te zwaaien
Overal in het dorp waren het fietsen en vlaggen, alles in het roze
Ik moet zeggen dat ik niet dol ben op kijken naar fietsen, maar dit was wel een hele leuke happening om eens mee te maken!
Ben benieuwd naar jullie avonturen. Groetjes Marjan
Een mooi begin van de vakantie in dit prachtige land groetjes Janny
Wat is het daar mooi hè! Ik herken wat plekjes van vorig jaar! Geniet ervan!
Leuk om een stukje giro mee te maken. Is mij ook een keer overkomen in Triëst maar dat was in 1968 hahaha. Mooie dingen hebben jullie al weer gezien en sportief bezig hoor.
Wij zijn nu ook weer bijgelezen, waren deze week druk met herplannen van onze usa 2022 naar 2023. Meeste geregeld dus nu weer dagelijks jullie verslag volgen. Mooie omgeving, midden in de giro terecht komen en weer in een tentje slapen en leven. Life is good, enjoy, alida en jan