woensdag 28 juni
De wekker ging erg vroeg: 02:30 uur, zucht….. Om 3 uur reden we weg en na een ritje van 1 uur en 3 kwartier reden we P3 op. In de bus, naar Schiphol, inchecken en op naar de Lounge voor een ontbijtje en een lekkere stoel. Albert wilde nog shag kopen (tax-free), maar dat lukte niet. Terwijl Macedonië geen EU land is konden we in dit deel van het vliegveld geen tax free shag kopen, lang leve de regeltjes!
Dan maar proberen op Frankfurt….
Op de vlucht van Schiphol naar Frankfurt kregen we een ontbijtje, ik moest er tegen eten om het weg te krijgen, de hele vlucht duurde maar 45 minuten.
Op Frankfurt op naar de volgende lounge, je vliegt tenslotte business, dus dan ook overal kijken. Mooie lounge, lekker eten.
Hierna op naar de Gate, en Albert had geluk: we vonden tax free shag!
Toen de vlucht van Frankfurt naar Skopje, helemaal vol, zelfs meer kinderen aan boord dan opgegeven, maar blijkbaar kwam dat wel goed. Ook hier weer eten en Albert had geluk, want we kregen een garnalensalade, hmmm, laat ik nou geen vis lusten…..hij kreeg er dus 2.
Mooi op tijd landden we op Alexander the Great airport, door de douane, koffers kwamen ook snel en toen naar Alamo, voor ons autootje voor deze reis.
We hoefden niet zo ver, iets meer dan 40 km. We slapen vanavond in hotel International in Veles. Mooie kamer, het ziet er allemaal prima uit! We moesten even geld pinnen en een t mobile kaartje activeren, dit deden we tijdens een stortbui, maar het is allemaal gelukt, alleen een beetje nat geworden.
Eten deden we in het hotel, veel te veel besteld, dat gaan we de volgende keer anders doen. Het was wel heel erg lekker!
We zijn te moe om nog iets te bekijken, de oogjes gaan waarschijnlijk vroeg dicht vanavond!
donderdag 29 juni
Na een prima nacht en een goed ontbijt (we mochten zelf iets van de kaart kiezen), was het tijd om te vertrekken. We reizen niet superveel qua kilometers dus we waren al vrij snel bij de bezienswaardigheid die we wilden bekijken. De bewegwijzering hier is niet al te best, dus we kwamen van de achterkant en mochten van de bewaker gewoon door de achterpoort, bestemd voor de arbeiders…als we aan de voorkant maar even gingen betalen, helemaal goed!
Onze bezienswaardigheid heet Stobi, een antieke Macedonische stad, gelegen in het noorden van het oude Macedonië, gunstig gelegen aan de samenvloeiing van de Erigon (nu de Černa Reka) en de Axios (nu de Vardar). De antieke stad ligt op het grondgebied van de huidige stad Gradsko.
De oorspronkelijke Paeonische nederzetting werd in de 3e eeuw v.Chr. door Antigonus Gonatas en Philippus V bij het koninkrijk Macedonië ingelijfd, en kwam in 168 v.Chr. samen met de rest van Macedonië onder Romeins gezag. Stobi verkreeg spoedig de status van municipium, in de 3e eeuw na Chr. van colonia, en het had van ± 70 na Chr. tot in de 3e eeuw eigen muntrecht.
Na de opdeling van de provincia Macedonia in twee provincies (in 386 na Chr.) werd het de hoofdstad van Macedonia Salutaris. Nadat de welvarende stad in 479 door de Ostrogoten onder Theodorik werd geplunderd, heeft ze zich nooit meer hersteld. Van de oorspronkelijke rijkdom getuigen resten van een (Romeins) theater, van joodse en vroeg-christelijke gebedshuizen en van particuliere woningen, die bij opgravingen (1° tussen 1915 en 1918, 2° vanaf 1924 en 3° vanaf 1970) aan het licht gekomen zijn, met waardevolle mozaïeken, fresco’s en sculpturen.
Het gebied van de opgravingen beslaat 25.000m2.
Er wordt druk gerestaureerd en onderzocht met zeer weinig beschikbaar geld. Heel jammer, want hier ligt een waardevolle historie!
Het theater, er was ooit plek voor 76000 mensen!
De basiliek, met erg mooie mozaik vloeren, voor de bescherming overdekt.
Woonhuizen, badhuizen, fonteinen
en een deel waarvan niet bekend is wat het ooit geweest is. We kregen uitleg van een Macedonische geologe, die hier werkt. Eerst dacht men dat het een bibliotheek was geweest omdat er geraamtes met papyrus zijn gevonden, maar ze weten nu bijna zeker dat dat niet klopt. Het heet nu het huis met de bogen. Er zijn sowieso 7 bouwlagen gevonden, het gebouw is zeker 3 verdiepingen (van 4 meter) hoog geweest, er is over lagen heen gebouwd, er zijn op verschillende niveaus mozaik vloeren gevonden. Er is bewijs dat een deel heeft gediend als watertank. Het marmer wat hier is gevonden komt niet alleen maar uit de regio, maar ook uit China, en India en Afrika, een groot raadsel! Kortom: er is geen geld om dit deel te onderzoeken, dus waar vloeren zijn ligt er zand op als bescherming. In elke boog zaten marmeren platen met prachtige letters maar die liggen ter bescherming in het depot. Ze hopen ooit alles te conserveren nadat er grondig is onderzocht hoe men in deze tijd heeft geleefd.
Het gaat nog vele tientallen jaren duren voordat dit enorme project af zal zijn, voor nu is het een prachtige onderzoekplek voor mensen van over de hele wereld die interesse hebben in geologie. We kwamen verschillende Amerikanen tegen die hier ook druk aan het werk waren.
Leuk om te bezoeken als je in de buurt bent!
Via de achteruitgang liepen we terug naar de auto. Deze uitgang is ooit de ingang geweest totdat de snelweg iets verderop werd aangelegd. En dan kan je je restaurant sluiten!
En aan de rit maar weer, het gaat niet snel als overal traktoren rijden. Inhalen is erg lastig hier en niet alle wegen zijn even goed.
Hier en daar fruitkramen langs de weg, onderweg zagen we ook nog erg veel fruitbomen ( de perzikken zijn klaar), wijnranken, er zitten een paar goede winery’s hier (tikves is een grote), en ook stond overal tabak.
Een koffiestop gaf ook weer een mooi uitzicht over de bergen
Via Prilep reden we richting Makedonski Brod. Daar zouden we eerst slapen, maar vorige week stootte ik nog op een pareltje. Reserveren was wat lastig, maar het is wel gelukt!
De weg erheen was ook een dingetje (geen enkel bord), de kaart erbij, google maps aan, internet aan en na een keer misrijden lukte het toch om het te vinden: Gostilnica Izvor, aan de rivier de Treska. Er zijn maar een paar kamers en een goed restaurant met een overdekt terras aan het water, wat een plekje!!!
We hebben hier zowel geluncht als gedineerd, en het was werkelijk heerlijk. Albert had wel wat problemen met de menukaart maar ik heb netjes alles voorgelezen en vertaald. Hij heeft maar geluk met zijn reisleidster/vertaalster en deze vakantie hoeft hij nooit te koken!
De kamers (appartement) zijn wat authentiek, je moet geen luxe verwachten. Hier en daar zit wat los, deuren die scheef hangen, maar het is zo’n geweldig leuke plek en de mensen zijn echt superaardig.
We hebben nog een stukje gelopen omdat ik mn stapjes nog niet had, mooie vlinders, enorme mieren, vogels…..
vrijdag 30 juni
Na een heerlijk nachtje slapen waren we vrij vroeg wakker. Helaas kon je hier pas vanaf 10 uur ontbijten, dus we moesten het doen met een beker koffie. Maakt niet uit, we vinden wel iets onderweg!
Eerst een stukje rijden, minuut of 20 voor een korte stop bij de Peshna Pestera: Een paar kilometer van Makedonski Brod, langs de weg naar Samokov, zie je een grot die tot natuurmonument is verklaard. Het is gelegen in de rechter vallei van de rivier de Treska. De grot heeft met afmetingen van 16,8 x 52,4 meter volgens speleologen de grootste ingang van de grot in de Balkan. De hoogte van het plafond van de opening is 40 meter en de grot zelf is ongeveer 50 meter hoog. De lengte van de grot is 124 meter. In de grot nestelen zwaluwen en vleermuizen. Peshna wordt in de New York Times beschreven als identiek aan Tolkiens “Lord of the Rings” denkbeeldige grotten.
Er liep een behoorlijke waterval uit de rotsen. De oorsprong van het water was niet te zien.
Peshna Cave is 4 km van Deva’s Fort. De legende verteld dat Deva en Peshna (de zusters van Koning Marko) in deze regio woonden nadat ze getrouwd waren. In die dagen mochten getrouwde vrouwen niet naar buiten zonder begeleider. De koning bouwde een kasteel voor Deva recht tegenover die van Peshna om ervoor te zorgen dat ze elke ochtend met elkaar konden communiceren door middel van de echo die de grot veroorzaakt.
Ook hier was trouwens weer geen enkele aanwijzing van de locatie, je draait op goed geluk (google maps) een weggetje van 1 auto breed op en hoopt dat je goed rijdt….
Er was nog een smaller weggetje, wat we niet aandurfden maar die kwam uit bij een klein lief kerkje met ook een pad naar de grot.
Na deze stop moesten we op zoek naar eten, gelukkig reden we door Makedonski brod en we stopten bij een Burek zaakje, heerlijke burek, zo lekker heb ik het lang niet gehad! (en ook weer erg aardige mensen, gelukkig spreek ik de taal, anders was het wel wat lastig geworden)
Met volle buikjes ging het via Kicevo naar Ohrid, onderweg zagen we nog dat er druk gewerkt wordt aan een nieuwe snelweg. Achteraf hoorden we dat dit al jaren duurt en niet echt opschiet.
In Ohrid werden we al opgewacht, ik heb een appartement in het centrum gehuurd, waar we ook kunnen parkeren. Dat parkeren is hier een behoorlijk probleem, maar dit is prima geregeld zo! We hebben even wat boodschappen gehaald en hebben een wandelingetje gemaakt. Foto’s volgen nog wel, maar ik had de camera even thuis gelaten.
Wel als afsluiter voor vandaag nog even een foto van ons diner en het uitzicht over het meer
Er lopen hier erg veel zwerfkatten, en af en toe sprong er zomaar een stukje vlees van de tafel, hihi
We blijven hier een paar dagen, er is hier genoeg te zien en te doen. En het weer is prima!
zaterdag 1 juli
Het plan was om vandaag met de boot naar Sveti Naum te gaan maar ik werd pas om 9 uur wakker en de boot ging al om 10 uur. Ik moest nog brood halen en we moesten nog ontbijten. Haasten doen we deze vakantie niet dus de boot doen we maandag!
Dan maar de tour door het oude gedeelte van Ohrid:
Deze Macedonische stad ligt aan de oever van een meer met dezelfde naam. Een deel van het Meer van Ohrid in Macedonië en het achterland, inclusief de stad Ohrid, staat sinds 1979 op de Werelderfgoedlijst. De stad Ohrid is een van de oudste menselijke nederzettingen in Europa. De stad werd tussen de 7e en 19e eeuw gebouwd. De stad heeft het oudste Slavische klooster (Sint Pantelejmon) en een verzameling van meer dan 800 Byzantijnse iconen uit de 11e tot het einde van de 14e eeuw. In het oude deel van Ohrid zijn ruïnes te vinden van oude tempels en basilieken en van talrijke kerken en kapellen. Ohrid heeft 365 kerken en een van de beroemdste is de St. Jovan – Kaneo.
De tour startte op het centrale plein, waar ook de oude Chinar boom staat. De schatting is dat hij 1100 jaar oud is, en 1 van de 4 oudste bomen op aarde. Er wordt erg goed voor gezorgd en hij wordt aan alle kanten ondersteund.
De wandeling ging via de oude bazaar langs de Ali Pasha Moskee, gebouwd in 1573 door Sulejman Pasha. Het is de eerste moskee die in Macedonië gebouwd werd..
De oude bazaar straat is trouwens niet meer wat het ooit was. Er lagen een soort kinderkopjes, die zijn allemaal vervangen door marmeren plaatjes. Ook zijn de kleine winkeltjes verdwenen. Vroeger zaten er veel kleine juweliertjes die filigraan werk ter plekke maakten en verkochten en “ohridski biseri” (parels uit ohrid), maar nu is het bijna allemaal vervangen door moderne winkels met zilver en goud.
We liepen verder en Albert constateerde dat de deuren wel erg laag waren
De originele huizen zijn wel erg mooi, de bovenverdieping hangt wat over…
de volgende stop was de National Workshop for handmade paper. Ze maken hier papier op de oude manier, van pulp en met een pers. De pers die gebruikt word is een replica van de Guttenberg pers. Er zijn er maar 2 van in de wereld.
Onderweg zagen we nog 1 van de 365 kerken
En toen kwamen we bij de kerk van St Sophia, gebouwd in de 9e eeuw door Boris de 2e. In de 11e eeuw werd het nog weer herbouwd en er kwam een basiliek bij .
We liepen verder en kwamen nog een kerkje tegen..
Next stop: het oude theater. Een goede manier om oude dingen in goede conditie te houden? Gewoon begraven! In de vroege 20e eeuw zei een Russische kunst historicus dat er ooit een theater had bestaan in het oude Lychnidos (het huidige Ohrid). In 1935 werd het bewijs hiervan gevonden! Pas in 2000 was het helemaal uitgegraven en beschikbaar voor het publiek. Het was Grieks, niet Romeins en in een goed conditie, waarschijnlijk gebouwd in de 3e eeuw en expres begraven, maar waarom?
Tijdens de Romeinse tijd werd het theater gebruikt voor gevechten tussen gladiatoren en voor het doden van Christenen (tot afschuw van het publiek). Omdat het publiek dit verafschuwde, werd het theater verlaten en begraven. Daardoor is het erg goed bewaard gebleven.
Nu is het terug, maar zonder gladiatoren en leeuwen. Het wordt nu gebruikt voor concerten, opera, ballet.
En verder maar weer, sommige huisjes zijn verlaten. Waarschijnlijk zijn de ouders overleden en zijn de kinderen het niet met elkaar eens en dan blijft het huis onaangeroerd staan, totdat het misschien wel instort.
We liepen via een van de toegangspoorten (er zijn er 2)
naar het King Tsar Samoil Fort, een middeleeuws fort bovenop de Ohrid Hill. Vanaf de torens heb je een prachtig uitzicht over het meer.
Het fort werd gebouwd op de ruïnes van de gebouwen uit de 4e eeuw BC van Philip II, koning van Macedonië en vader van Alexander de Grote. Het fort is gebouwd in de 10e eeuw.
Ohrid, vroeger bekend als Lychnidos is bezit geweest van de Romeinen, Byzantijnen, Slaven en Ottomanen. Allemaal verwoestten ze en herbouwden ze het Fort. Het was een verdedigingswerk maar ook een woonplek.
Hierna was het tijd voor een pauze, het is warm en het klimmen is wel een dingetje, te zien aan Albert zijn shirt.
Na de koffie en het water moesten we toch nog verder.
Volgende stop: Plaosnik Archeological Site: opgravingen uit het verleden, een oude kerk, St Clement, uit 893. Een basiliek, St Panteleimon, uit de 4e eeuw. Mozaik vloeren uit de 4e tot 6e eeuw. We hadden het een klein beetje gehad, de zon was fel, het was heet, en er liepen onaardige mensen rond die ons heel graag wat euro uit de zak wilden praten om uitleg te geven. Daar hadden we geen zin in en dat vonden ze niet leuk en dat lieten ze ook echt merken….beetje jammer! Het kerkje was adembenemend mooi, maar helaas fotograferen binnen is niet toegestaan.
In de vloer van de doopfont staan swastika tekens, lang voordat de nazi’s dit symbool gebruikten, was het een symbool met positieve betekenis: het staat voor de zon, licht, warmte en vruchtbaarheid.
En toen was het tijd voor het laatste onderwerp in onze tour: de kerk van St John Kaneo.
Deze kerk staat op een klif boven Kaneo strand en heeft uitzicht op het meer van Ohrid.
Men weet niet precies wanneer de kerk is gebouwd, waarschijnlijk in de 13 eeuw.Sommige hele oude fresco’s zijn intact.
Terwijl ik naar boven klom om een mooie foto te maken zat Albert lekker in de schaduw. Ik zag opeens dat er witte duiven op de kerk zaten.
Ik besloot dus om de beheerder te vragen waar die duiven vandaan kwamen. Het bleek dat die vorig jaar tijdens een trouwerij waren losgelaten. Ze kwamen uit Skopje. En wat doe je dan als duif? Terug naar de vieze stad Skopje of lekker in Ohrid blijven waar je elke dag netjes wat voer en water krijgt en heerlijk in de natuur leeft? Ze waren dus gebleven. Hahaha… Ondertussen werd ik uitgenodigd om de kerk even van binnen te bekijken en foto’s maken was geen enkel probleem, hij keek wel even de andere kant op….
Mooi kerkje, plek voor 40 mensen. Hij wordt veel gebruikt voor trouwerijen en de plek is echt uniek!
We waren aan het eind van onze wandeling. Onderweg hebben we lekker een pizza gegeten en het avondeten hebben we maar overgeslagen.
Bijna tegenover onze overnachtingsplek staat ook nog een verlaten huis, zo jammer…maar ook hier waarschijnlijk kinderen die het niet eens zijn met elkaar en dan vervalt de boel!
We hebben een siësta gehouden en zijn in de avond nog lekker een stukje gaan wandelen. We hebben nog een uurtje op een terras gezeten met een drankje en toen was de dag weer voorbij!
zondag 2 juli
Vandaag hadden we een “lazy Sunday”, gewoon lekker relaxed en niet teveel doen.
We besloten om een stukje te gaan lopen, en kwamen een mooie race-fico tegen…
De benzineprijzen hier, ook altijd leuk om te weten!
We liepen naar de Biljanini Izvori, volgens een legende zijn dit de bronnen waar Biljana, een mooie jonge vrouw uit Ohrid, met haar vrienden lakens aan het wassen was. Daar werd ze ongelukkig verliefd op de leider van de karavaan die op doorreis was. De karavaan was gestopt om water te halen voor de lange tocht. Dit verhaal word gezongen in het beroemde lied “Biljana platno beleše”. Dit is een van de beroemdste liederen uit de oude stad en praktisch het volkslied van Ohrid.
Er staat ook een standbeeld van Biljana, die aan het wassen is
Het water stroomt vanuit de bron via een kanaaltje naar het meer. Hier liggen ook de meeste boten. Albert had al bijna een huisdier, maar heeft hem toch maar weg gejaagd. Er zijn hier enorm veel zwerfkatten en honden…
We liepen langs het meer en kwamen het monument voor A. den Doolaart tegen (die wordt hier geëerd)
We liepen heerlijk langs de oevers van het meer, het weer was prima met een licht windje. In de verte zagen we Sv Kaneo liggen
Gisteren waren we op zoek geweest naar de boardwalk die hier ligt, vandaag vonden we hem..
Er zit trouwens enorm veel vis in het water
De middag hielden we siësta (Albert wilde Formule 1 kijken en Tour de France luisteren).
En tegen de avond liepen we weer naar restaurant Dalga, waar een heerlijke maaltijd en wat katten op ons wachtten. N een leuk gesprek met de ober over het enorme aantal katten kregen we een heerlijk stukje taart als dessert.
En op naar de maandag, maar eerst nog even slapen 🙂
maandag 3 juli
Vandaag namen we de boot, over het meer van Ohrid, het oudste en diepste meer van Europa. (max. diepte 288m). Het is naar schatting 4 miljoen jaar oud. Het meer is een zeer bijzonder natuurverschijnsel en biedt een toevluchtsoord voor tal van 200 endemische soorten zoetwaterfauna en -flora, sommige daterend uit het Tertiair. Het werd in 1979 door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
De kapitein sprak Nederlands maar vond het ook erg leuk dat ik zijn taal sprak. Het was vandaag druk dus er vertrokken 2 boten op dezelfde tijd want 1 boot was te weinig. Reden: de viering van St. Naum. Ik dacht dat dat gisteren was (zo was me verteld) maar het was dus vandaag!
We voeren langs de villa van Josip Broz “Tito”, nu eigendom van de Macedonische regering. Er worden buitenlandse gasten ontvangen.
en we zouden een stop maken bij de Bay of Bones, een nagemaakt dorpje die uitbeeld hoe mensen hier in vroegere tijd leefden. Helaas bleek het gesloten. Onze kapitein zei: Oh, dit is weer echt Macedonisch: vandaag gesloten en misschien morgen ook wel, wie weet….
Als je zelf een bootje hebt, mag je trouwens overal aanleggen en gebruik maken van de kleine strandjes. Als er al iemand ligt, dan ga je gewoon naar het volgende strandje.
En dan het vissersdorpje Trpejca, hier heb ik al verschillende malen geslapen
Boven in de rotsen zie je een heel klein voormalig kerkje
We passeerden ook Sv Zaum, een heel klein kerkje, alleen bereikbaar per kleine boot.
en toen waren we bij Sv Naum, de boot legde aan en we werden ingelicht dat we precies om 3 uur weer vertrokken.
Eerst maar naar Sv Naum (klooster en kerk):
Op een van de mooiste plekjes aan het Meer van Ohrid, laat St Naum van Ohrid in het jaar 905 een orthodox klooster bouwen. De heilige overlijdt er vijf jaar later en wordt er begraven in de kerk. Volgens mythes kun je zijn hart nog horen kloppen, als je je oor op het graf legt. Maar het zouden ook de ondergrondse bronnen kunnen zijn die je hoort.
Het klooster wordt tussen de 11e en 13e eeuw afgebroken en in de 16 eeuw wordt het huidige klooster gebouwd. In het midden staat een prachtige oude kerk. Rondom het complex staan stevige muren, die het moesten beschermen tegen vijanden.
St Naum van Ohrid is een middeleeuwse geleerde en schrijver, geboren in 830. Samen met St. Clement verspreidde hij het christendom in de regio Ohrid. Daarnaast worden hem vele wondere toegeschreven. Hij hielp mensen met geestelijke problemen, liet doofstomme mensen weer praten en mensen met een beperking liet hij weer lopen. Waar de heilige Naum zijn eigen klooster heeft, is er in Ohrid een St. Clement kerk.
Het was er ontzettend druk, dus we zijn niet in de kerk geweest.
We hadden best wel wat trek, dus hierna eerst maar wat eten. op aanraden van dochterlief een traditionele lunch in een traditionele plek: rest. Ostrovo. Vroeger een restaurant met een enorm grasveld met gezellige zitjes. Nu een enorm complex met zitjes op pontons die op de bronnen drijven. Zelfs de landschildpadden vinden het hier gezellig!
We waren echt net op tijd want even later stonden overal mensen te wachten op een plekje!
Na de lunch gingen we met een roeibootje nog een stukje varen over de bronnen. Hier ontspringt de zwarte Drim, die door het meer van Ohrid naar Struga loopt en daar in de witte Drim loopt. Vervolgens gaat hij naar de Adriatische zee. Het water is altijd 6-8 graden en loopt met een behoorlijke snelheid het meer in. Op het diepste punt is het 3.5 m diep maar je kan altijd de bodem zien en het water is kristalhelder. Op de terugweg vaarden we langs de pontons van het restaurant.
We gingen nog even kijken bij een ander kerkje, Sv Petka, hier was het iets rustiger en heb ik een kaarsje aangestoken.
Heel langzaam liepen we richting onze boot, nog even een stopje bij het beeld van Sv. Naum, uit een walnootboom gehakt.
We keken nog even op de kade en daar zag ik nog een mooie waterslang (niet gevaarlijk)
En toen kwam er een kink in de kabel. Bijna iedereen zat al op de boot en toen kwam er om 1 minuut voor 3 een heel erg dronken man die enorm ruzie ging maken en die de boot niet wilde verlaten. De kapitein wilde hem absoluut niet meenemen dus moest er politie bijkomen. Dat duurde en duurde en op den duur bemoeide iedereen op de boot zich ermee. Hilarisch!!! Na een half uur bleef de man achter op de kade en mochten wij vertrekken.
Het gas ging er goed op en zo stonden we dan om half 5 weer in Ohrid. Weer een mooie dag om op te slaan!
dinsdag 4 juli
Vandaag was een extra lui dagje. Ontbeten, rustig aan gedaan.
Tegen een uur of 11 zijn we naar het meer gelopen en zijn we daar lekker in de schaduw op een muurtje gaan zitten.
Mensen kijken, bootjes kijken, luisteren hoe alle schippers mensen in hun bootje proberen te praten voor een tourtje: special price, cheaper price, 10 euro for 30 minutes, hahaha, vermakelijk!
Ook was het leger aan het oefenen met een heli, iemand sprong eruit het water in, heli maakte een rondje en kwam dan weer diegene uit het water vissen en dat urenlang!
Overal vogeltjes die wel een beetje brood lustten, hier een bonte kraai die gezellig bij me in de buurt kwam
Er is zoveel te zien dat je hier zo een paar uur kan doorbrengen en dat deden we dan ook. Toen lunchen in ons appartement, Albert ging Tour de France kijken en ik heb nog een stukje gelopen.
Voor het avondeten hadden we al een restaurantje uitgezocht:Cun, mooi aan het water.
We namen de Cun Pljeskavica met een lekkere Sopska salade en een fles wijn. Wat een verwennerij weer!
Op de terugweg nog een lekker kopje cappuccino, wie doet ons wat!
Morgen worden we weer wat actiever.
Heel benieuwd waar jullie allemaal langs rijden. Have fun
Happy journey
Goedzo verzorg de katten maar goed. Altijd een nadeel in dat soort landen helaas. Wij hebben ook de kattenbrokjes alweer klaar staan voor Kreta straks.🐈🐈
Wat een interessante omgeving is het waar jullie nu zijn
Kun je je hart ophalen, je taalkennis opfrissen en ons met je uitvoerige inlichtingen weer een beetje bijspijkeren. Heel veel plezier nog op de verdere reis. Eet smakelijk is zo te zien elke keer inclusief. Groetjes Alida en Jan