Zondag 3 maart

De heenvlucht: om nou te zeggen dat dit leuk is…..niet echt! Maar het hoort erbij als je aan deze kant van de plas wilt rondkijken. De vlucht vertrok op tijd en was af en toe erg “bumpy”. Gelukkig was het vliegtuig niet vol dus op een zeker moment had Albert 3 stoelen en ik ook. Af en toe een beetje dommelen, proberen een film te kijken en zo stonden we dik 8 uur later op Chicago.

Binnen 5 minuten waren we door de Immigrations en de douane en nog 5 minuten later waren de koffers er ook. De temperatuur is ook in lentestemming, soms is het hier nu -20, maar vandaag is het +22 graden C.

De shuttle naar het hotel was ook vrij snel en we zijn nog even naar de Target gelopen die aan de overkant zit om wat brood voor morgen te scoren.

Eten deden we in de Longhorn, wat een traktatie!

Verder hebben we natuurlijk last van het tijdsverschil, het lampje ging om 8 uur al uit….

Maandag 4 maart

Als het lampje vroeg uitgaat, dan kom je wat later in de problemen is onze ervaring. En dat gebeurde ook: ik was om 11 uur ’s avonds alweer wakker….En nog een keer en nog een keer….Albert was ook al aan het spoken, Zo besloten we om 2 uur in de nacht dat we net zo goed maar het licht aan konden doen en een kop koffie te nemen. De tv ook maar aan en zo lag ik midden in de nacht met een kop koffie fifty shades of Grey te kijken. Na de film maar een broodje gemaakt en nog maar weer een kop koffie.

En zo werd het vanzelf half 6, tijd om uit te checken en naar de bus te lopen. De volle bus vertrok iets te laat, een uur of 6. De chauffeur had er echt zin in en trapte het gas goed in…Ondertussen kwam de zon ook op

Na een rit van 2 uurtjes reden we Elkhart in en naar het uitgiftepunt. Daar stonden 23 nieuwe campers op ons te wachten. We kregen allemaal een tijd waarop we geholpen werden dus er was geen gedring, gewoon wachten op je beurt.  We keken even bij de campers en de hele grote is echt enorm, ook de middelmaat oogt erg groot, dus stiekem hoopten we op een kleine. Er waren meer mensen die er zo over dachten.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We kregen een tijd van 11.30 en die hebben we ook gehaald. En we kregen de kleine camper, een meter of 7 lang met alles wat je nodig hebt. Een stel waar ik een tijdje  mee had staan praten waren minder gelukkig, ze kregen de middelmaat met een slide out bij de slaapkamer waardoor je elke dag je bed weer moet opmaken want die vouwt zich pas uit nadat de slide out uit is gedraaid. Maar ja, je hebt totaal geen keus, het is net een loterij. Dit is ons huisje voor de komende weken.

En toen de weg maar op, onderweg een stop bij de Walmart voor wat eerste levensbehoeften en wat te eten.

Ook kwamen we nog een Amish tegen met zijn voertuig

In dit gebied worden 90% van alle campers gebouwd, alles wat op een chassis wordt gebouwd komt hier vandaan. Het stikt dus van de bouwers en dat viel echt op het eerste stuk

Verder hebben we weinig beleefd, weinig tijd om even te stoppen want we hebben nog wat werk wat gedaan moet worden. Alles moet uitgepakt worden en alles moet een plekje krijgen, daar waren we dus wel even mee zoet! Het eten was makkelijk, we zagen al dat we een oven hebben, dus we hebben een verse pizza van de Walmart meegenomen.

Tegen 8 uur had alles zijn plek en hadden we gegeten. Het weer is zo lekker dat we buiten hebben gegeten!

Morgen trekken we verder naar het zuiden.

Dinsdag 5 maart

De eerste nacht in de camper, we hebben goed geslapen en ook wat langer dan de nacht ervoor.

Tegen half 5 werd ik wakker want er kwam een onweersbui aan. het spookte behoorlijk en het rommelde goed! We zijn maar gaan ontbijten en hebben nadat de bui over was nog even gekeken of er wild te zien was. op 1 konijn na helemaal niets!

Wel jammer dat we voor dit state park niet wat meer tijd hadden, het zag er leuk uit.

Tegen 7 uur was het licht en zijn we maar vertrokken. Het regende inmiddels weer flink…

En dit zijn de benzineprijzen hier

We reden door een gebied met erg veel landbouw, overal staan hele grote silo’s.

We maakten wat stops, op deze rest area stond een brug die van 1895 tot 1983 in gebruik is geweest, hij heeft historische waarde dus hebben ze hem hier maar uitgestald

Verder konden we weinig doen, het ging echt van bui naar bui.

Dus even eten gehaald bij de Walmart en toen naar de KOA. Mooie KOA, wel erg dicht bij de Interstate. Er vliegen overal vogeltjes en er is een visvijver waar ook een heleboel schildpadden inzitten. Ook zat er een paartje red-shoulderd hawks, een had iets te eten en bleef even netjes zitten, niet voor mij maar voor zijn maaltje…En natuurlijk zijn er eekhoorns, die zie je werkelijk overal..

Deze slideshow vereist JavaScript.

We hebben trouwens nog wel even lekker buiten gezeten, in de middag klaarde het wat op en werd het nog even 23 graden!

                         Woensdag 6 maart

Gisteravond sloeg de vermoeidheid even heel hard toe bij mij. Om een uur of 8 heb ik geprobeerd om even 10 minuutjes de ogen dicht te doen, maar het hielp niets, ik lag er dus vrij vroeg in. Wel weer heel goed geslapen en tegen 5 uur pas wakker geworden. Opstaan, eten, alles weer terug op de plek want anders gaat het aan de glij tijdens de rit, dat is dus al een paar keer gebeurd, deuren die zomaar opengaan, water wat door de camper glijdt, klepjes die opengaan, heel erg grappig, bij elk stoplicht vlieg ik even snel door de camper om alles weer in orde te maken….

Tegen 7 uur vertrokken we, we reden weer door landbouwgebied, met hier en daar een ja-knikker. Alle olie die men op deze manier omhoog haalt is eigendom van degene waar het land van is.

Deze slideshow vereist JavaScript.

De reis ging eerst naar iets wat ik graag even wilde zien: the Garden of the Gods in Shawnee National Forest: De vorming van de Shawnee Hills duurde miljoenen jaren, de rotsformaties en kliffen van de Garden of the Gods zijn ongeveer 320 miljoen jaar oud. Lang geleden waren delen van Illinois, Indiana en Kentucky bedekt door een grote inlandse zee. Grote rivieren brachten zand en modder naar de zee, waar het op de oever bleef liggen. Na een lange tijd veranderde dit in rotslagen. In de Garden of the Gods zijn deze lagen 6,5 km dik.

Tijdens de “great uplift”  kwamen er scheuren in de rotslagen en werd het blootgesteld aan de erosie. Sinds die tijd veranderde het landschap door wind, regen en kou in prachtige rotsformaties.

Helaas geen zonnetje, maar bewolking en wat mist, maar we klagen niet want we waren ook niet blij geworden van sneeuw, en dat valt hier dus echt wel. We hebben erg veel geluk met het zachte weer!

We liepen de Observation Trail, een korte trail maar wel een die je een kijkje geeft in wat het Park te bieden heeft.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het was een beetje koud en helaas dus geen zon, dat zou het net even wat mooier gemaakt hebben, maar ik was wel blij met deze kleine omweg!

En maar weer aan de rit, door een stadje met een leuke naam:

We kwamen Bigfoot ook nog tegen

En nog een kleine omweg bracht ons langs Cache River State Natural Area.

Toen 1000 jaar geleden de noormannen hier aankwamen, waren veel van de moeras cypressen die hier staan hele jonge boompjes. Toen Columbus 500 jaar later aan land kwam, waren ze uitgegroeid tot statige bomen in de zwartwater moerassen. Veel van de bomen die hier staan zijn meer dan 1000 jaar oud!

We wilden naar een van de visitorcentra, maar die was gesloten, geen idee waarom. Gelukkig reden we even later langs een boardwalk van de Cache River 8 Woods, dus stoppen en even gekeken. Er moeten ook slangen zitten en otters, maar misschien was het net even te koud, we zagen niets op wat vogeltjes na.

Op 1 van de foto’s zie je een stomp in het midden, daar stond een van de 1000 jaar oude bomen, helaas omgewaaid tijdens een storm in 2020.

Deze slideshow vereist JavaScript.

En maar weer verder, er stak nog een beest over….een marmot, hij lijkt dood maar dat is gelukkig niet zo.

Vandaag tikten we ook even 2 staten weg, we zitten dus nu al op 4 staten: Illinois, Indiana, Missouri en Arkansas.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We slapen op de KOA bij Memphis, en morgen gaan we verder westwaarts. Naast ons staat een stel Duitsers die ook een camper wegbrengen, ze hebben de middelste soort camper maar zijn er helemaal niet zo blij mee, geen opbergruimte en veel te groot….

Donderdag 7 maart

En weer heerlijk geslapen, wel een beetje rumoerig want de camping ligt echt naast de Interstate en er rijdt ook een trein, nou ja een trein…meerder treinen en di toeteren er ’s nachts vrolijk op los! Albert is wakker geworden van 1, ik had nergens last van..

Maar toch vroeg op, ontbijtje

En voor de geïnteresseerden: het interieur van de camper:

Deze slideshow vereist JavaScript.

We reden tegen een uur of 7 van de camping af, stukje richting Memphis en toen de I-40 op. We keken voor de gein even hoe ver weg Las Vegas was als je op de I-40 zou blijven rijden, dat viel best mee!

Om het allemaal extra leuk te maken besloot het weer om ons weer te trakteren op een ontlading, urenlang kwam het met bakken uit de lucht!

Nog weer een plaatsje met een leuke naam, het is iets kleiner dan het origineel en waarschijnlijk weten de mensen die er wonen niet eens dat er nog een plek met dezelfde naam is…

En toen we er bijna waren klaarde het wat op, eindelijk!

We slapen vannacht op de campground van White Oak Lake SP

het is er heel erg stil, je hoort de eekhoorntjes eten… En er loopt een afwijkend gekleurde eekhoorn, veel lichter van kleur en ook groter dan de rest

We hebben een trail gewandeld, weinig te zien en wat drukkend qua weer, maar wel droog. De eiken die hier staan zijn heel erg recht en behoorlijk hoog…

Verder kan je hier vissen, en gewoon lekker ontspannen. Veel vogels volgens mijn app hoorden we een american crow, een dark-eyed junco, een yellow rumped warbler, een tufted titmouse, een black cappes chickadee, een belted kingfisher en een brown creeper. Zelf zag ik wat musjes en een paar gieren, hahaha

Deze slideshow vereist JavaScript.

We gaan er van uit dat we vannacht een hele stille nacht krijgen, morgen rijden we weer een stukje verder naar het westen. Morgen gaat de teller van de auto ook over de 1000 mijl heen, toch netjes in 4 dagen!

Vrijdag 8 maart

Het was heerlijk stil vannacht, op het geroffel van de regenbui na, maar daar kan je lekker op slapen… Dus ik werd pas tegen 7 uur wakker, Albert wat eerder maar wel later dan normaal.

We hebben rustig ontbeten, helemaal geen haast want de volgende bestemming is maar ongeveer 2.5 uur rijden.

We vertrokken dus aan de late kant voor ons doen, en het eerste stuk was over mooie B wegen, de bomen staan hier al mooi in bloei.

Helaas duurde het mooie uitzicht niet lang, zo zag de rest van de reis eruit:

We zijn via Texarkana gereden om even boodschappen te doen bij Albertons en daar reden we ook de volgende Staat in:

We deden rustig aan maar waren toch een beetje te vroeg op de volgende slaapplek. Gelukkig was de plek vrij dus we mochten er op. Eerst even lekker geluncht en toen werd het een beetje droger en konden we een wandeling maken. We slapen in Caddo Lake SP:

Caddo Lake is een 25.400 hectare groot meer en bayou (wetland) op de grens tussen Texas en Louisiana. Het meer is vernoemd naar de Caddoans of Caddo-indianen die in het gebied woonden tot hun uitzetting door de Verenigde Staten in de 19e eeuw. De VS dwongen de meesten van hen om naar het westen te trekken naar het Indian Territorium.

Het meer en de baai vormen een internationaal beschermd wetland en bevat een van de grootste cipressenbossen in de Verenigde Staten.

Volgens de legende van Caddo werd het meer gevormd door de aardbevingen in New Madrid in 1811, maar de meeste geologen geloven dat het meer eerder werd gevormd, ongeveer 1770 tot 1780.

In het begin van de 20e eeuw ontdekte men olie onder het meer. ’s Werelds eerste olieplatform op water werd in 1911 in Caddo Lake voltooid. Het Ferry Lake No. 1 werd opgericht door Gulf Refining Company. De put bereikte een bodem van 2.185 voet (666 m) en produceerde 450 vaten per dag. Dit beschadigde het fragiele ecosysteem. Gelukkig verliet de olie-industrie Caddo voor rijkere velden op Kilgore en andere locaties in Texas. Texas richtte toen hier een Staatspark op in 1934.

Helaas werd het meer en de wetlands vervolgens verontreinigd door de Longhorn Army Ammunition Plant  die gebouwd werd aan de oevers van Caddo, de operaties werden gestopt in de jaren negentig. Het grootste deel van de voormalige fabriek is nu een federaal natuurreservaat.

Je vindt hier uilen, slangen, kikkers, watervogels, bobcats, rivierotters, bevers, adelaars en alligators.

Vanaf 2003 bestaat de flora en fauna van het Caddomeer uit 189 soorten bomen en struiken, 75 grassen, 42 houtachtige wijnstokken, 216 soorten vogels, 90 soorten vis en reptielen en 47 soorten zoogdieren.

Sinds 1965 is het Caddo Lake in Texas het centrum van honderden vermeende BigfootBigfoot-waarnemingen, volgens de Noord-Amerikaanse Wood Ape Conservancy (NAWAC).

Helaas geen zonnetje dus de foto’s zijn een beetje saai

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er vliegen hier erg mooie spechten

En dit is ons plekje:

Verder hebben we lekker buiten gezeten, genieten van alle hyperactieve eekhoorntjes en vogelgeluiden.

Verder kwamen we er vandaag achter dat er een tv antenne op dak zit dus met wat uitzoekwerk blijken we ook gewoon TV signaal te hebben, niet dat dat nou belangrijk is, maar als je ’s avonds binnen zit is het wel leuk!

Zaterdag 9 maart

Vannacht hadden we een kort nachtje. Om 3 uur werden we wakker gemaakt door een paar piepjes…Albert eruit…kijken…geen stroom meer! Dus kleren aan en kijken wat er aan de hand was. Gelukkig lag het probleem niet bij ons maar was de stroom op de campground uitgevallen. Ik heb me nog maar even weer omgedraaid, Albert kan niet meer slapen als hij wakker is dus die heeft een lange dag vandaag.

Ik was er toch ook vroeg uit, ontbeten, alles weer opgeruimd en aan de rit maar weer. Een tijdje later tijdens een stoplichtstop het dakluik nog even snel dichtgedaan…Je moet ook overal aan denken, haha

De rit ging over B wegen, mooie huizen, koeien overal, best een leuke route! En…het was droog!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ook zagen we een enorme kraan, er staat een grote witte truck voor, dan kan je de verhoudingen beter zien.

We zijn in Texas en de maximum snelheid op de B-wegen is 75 mijl, dat is 120 km. Dat reed niet fijn met de camper, dus iets langzamer en af en toe even gestopt om het verkeer achter ons kwijt te raken.

Vlak voordat we op de bestemming waren maakten we nog een stop bij het standbeeld van Sam Houston: een standbeeld van bijna 23 meter hoog ter nagedachtenis aan Generaal Sam Houston.  Sam Houston (1793-1863) was een Amerikaanse advocaat en politicus, een leider tijdens de Texaanse revolutie (1834-1836) en de eerste president van de republiek Texas.

Deze slideshow vereist JavaScript.

En toen was het tijd om ons plekje voor de rest van de dag op te zoeken. We overnachten op de campground van Cagle Recreational Area bij Lake Conroe. Mooie plek, tussen de bomen, uitzicht op het water. Overal weer vogels en eekhoorns en de camping is vol!

Albert zorgde weer voor een lekker bordje eten…

En we hadden best een mooie zonsondergang