week 1 2024

Woensdag 11 september

Na een prima nacht bij van der Valk gingen we uitgerust naar het vliegveld. Inchecken ging snel en terwijl Albert bij de Gate ging zitten, maakte ik nog even mijn dagelijkse stapjes. Bij de H pier kon je de Beluga zien staan dus daar maar even gekeken.

We vertrokken op tijd, geen vol vliegtuig dus ik nam de rij naast ons, 4 stoelen voor mezelf. Albert bleef lekker bij het raam met 2 stoelen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We kwamen netjes op tijd aan na een behoorlijk bumpy flight. We hadden een overstap van 2 uur en dat kan op Houston aan de magere kant zijn. Maar…er is een nieuwe app, MPC, die vul je van te voren in, maakt zodra je geland bent een foto van jezelf en stuurt de boel dan door. Dan mag je door een aparte rij en zo waren we binnen 5 minuten door de Immigrations. De koffers waren er ook al en zo waren we eigenlijk binnen een kwartier overal doorheen.

Tot zover de gesmeerde reisdag……

Al snel kregen we vertraging, de reden was dat de lucht in Las Vegas erg vervuild was, er was maar 1 landingsbaan in gebruik en ze kregen geen toestemming om aan de vlucht te beginnen.

Na nog 2x een wijziging in de instaptijd, toen een gatewijziging, en een ander vliegtuig zouden we om 7.20 pm vertrekken. Maar toen was er iets kapot in het vliegtuig waarvoor een mannetjes aan boord kwamen, dat duurde ook ongeveer een uur.

En zo werden we dan om 08.11 pm terug gedrukt en gingen we op weg naar de vertrekbaan. Vlak daarvoor bleven we weer stilstaan…de piloot vertelde dat ze niet wisten hoe zwaar we waren, ze hadden tegenstrijdige berichten over de koffers, en maar weer een half uur erbij! ZUCHT…

In de buurt van de eindbestemming was het inderdaad behoorlijk rokerig

Al met al zijn we tegen 10 uur ’s avonds geland op Las Vegas, bijna 4 uur te laat.

Op naar Alamo voor onze standaard SUV.  Maar als alles tegenzit, dan gaat dat lekker zo door. De garage was zo goed als leeg en natuurlijk geen standaard SUV, dus we mochten een minivan, nee dankuwel, dat willen we niet. Ze hadden wel iets kleiners…nee, dat willen we ook niet… De man had wel door dat we gewoon wilden wat we hadden gereserveerd en bood toen dan maar een Nissan Armada aan, zonder extra kosten is dat natuurlijk prima, dus dat hebben we maar gedaan.

Toen was het nog een dik half uur rijden naar onze vrienden, waar we tegen een uur of 12 aankwamen, een erg lange dag zo!

Donderdag 12 september

Laat op bed en erg vroeg wakker en veel last van het tijdverschil waren we erg vroeg uit bed. Omdat de luchtkwaliteit erg slecht is in Las Vegas besloten we gisteravond al dat we gelijk maar naar Larryland in Utah gingen. De luchtkwaliteit is erg slecht omdat er drie enorme bosbranden zijn en de wind staat onze kant op. We zagen amper bergen, de hele Valley staat onder de rook.

Deze slideshow vereist JavaScript.

De reis ging via Mesquite, met een stop bij Lee’s voor een beetje drank en een stop in Cedar City voor wat boodschappen. En toen Richting Duck Creek

Deze slideshow vereist JavaScript.

Larryland is prachtig! De Deer stonden ons al op te wachten

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dat komt dan wel omdat Larry ze voert, maar het is een prachtig gezicht!

Helaas loopt er ook een buck waar op geschoten is, er steekt een pijl door hem heen..helaas is hij niet te vangen dus hij blijft zo rondlopen, hij lijkt er weinig last van te hebben

De hondjes weten dat ze niets mogen doen dus zitten te kijken

Wat in de war door het tijdverschil lag ik er toch wel vroeg in. We zouden in de tent, maar slapen toch maar in de 5th wheeler

Vrijdag 13 september

Helemaal vergeten: even een foto van onze standard SUV, een Nissan Armada

Na een prima nachtrust maakte ik met Andrea een wandeling met de hondjes, helaas geen foto’s, de batterij was leeg. We zagen later nog wel wat marmotten

Verder hebben we vanmiddag een mooie rit gemaakt in de side by sides, wat een genot!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op een zeker moment hadden we zicht op de achterkant van Bryce

Deze slideshow vereist JavaScript.

En toen we terugkwamen werden we verrast door een kudde Wilde Kalkoenen, ook daar was voer voor aanwezig dus die hebben we ook goed kunnen bekijken. Aan de ene kant herten, en aan de andere kant kalkoenen. Ook komen de eekhoorntjes en de jay’s op het voer af dus voldoende te kijken hier!

Deze slideshow vereist JavaScript.

De avond brachten we lekker door met een groot kampvuur.

Zaterdag 14 september

Net als gisteren maakte ik met Andrea een wandeling door een prachtig gebied. 2 van de 4 honden gingen mee. We kwamen ook nog wat overblijfselen tegen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Albert bracht even afval weg

Verder zijn we weer wezen rijden met de side by sides, er kwam nog een stel vrienden die er ook 1 hebben.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Helaas hadden de vrienden pech, een wiel brak af

Dus terug naar Swains Creek, Larry met de auto en aanhanger weer terug en alles hierheen gehaald.

Het is hier echt zo mooi, de herten en de kalkoenen komen bijna op aai afstand

Deze slideshow vereist JavaScript.

In de avond zorgde onze kok voor overheerlijke steaks

En daarna was het tijd voor een spelletje: Ladderball

En zo kwam er weer een eind aan een prachtige dag!

Zondag 15 september

Vanochtend gingen Andrea en ik, samen met Levi lopen rond het Aspen-Mirror Lake. De Aspen zijn nog niet verkleurd, maar dat duurt niet lang meer. Volgend weekend probeer ik het weer.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We stonden overal te kijken dus we maakten geen grote afstand, het is er wel heel erg mooi!

Toen we terugkwamen stond Albert al hout te hakken voor ons dagelijkse kampvuur.

En in de middag hebben we een stukkie gereden, tot aan Kanab en weer terug. Onderweg nog de Belly of the Dragon bezocht, dat wilde ik altijd al eens doen, maar het kwam er niet van. Deze kan ook weer van het lijstje

Deze slideshow vereist JavaScript.

Verder was het een echte luie zondag, happy hour, een spelletje en bij het kampvuur zitten.

Morgen gaan we aan de rit, we trekken richting Colorado.

Maandag 16 september

We stonden niet al te laat op en zo zaten we net na acht uur in de auto. We moeten ongeveer 6 uur rijden, eindbestemming Cortez, waar we in een tipi zouden gaan overnachten.

Via Kanab en Page, waar we wat nieuwe bordjes zagen

Deze slideshow vereist JavaScript.

Net na Page zagen we dat de hele electriciteits centrale inmiddels is afgebroken, de vorige keer waren alleen de pijpen nog maar weg.

Langs Monument Valley

Onderweg ook nog even aan de kant voor een bakje van zo’n grote dumpwagen

Het waaide behoorlijk, het zand waaide flink over de weg

En in de verte zagen we hele donkere wolken, en ongeveer een uurtje voor Cortez reden we er dan ook in. Aangekomen bij de camping stond onze tipi heel erg nat te wezen

Het plensde!

We hadden al een sms gestuurd naar de camphost die er aan kwam, ze hadden al gekeken naar het weer en wisten dat het vannacht zou blijven regenen….de monsoon die wat laat is.  Helaas zijn de tipi’s niet 100% waterdicht, er druipt water langs de stokken. We mochten ook een cabin, die was nog vrij. Dat hebben we dus maar gedaan!

Hij vertelde nog wel dat er straks waarschijnlijk wel een prachtige regenboog te zien zou zijn, soms zelfs dubbel en vaak een volledige boog. En….zie de foto’s, hij heeft niet gelogen..

Deze slideshow vereist JavaScript.

En ook de zonsondergang was best mooi, zo tussen de regenbuien door

Morgen reizen we weer verder.

Dinsdag 17 september

Na een prima nacht verlieten we onze cabin, de tipi stond er maar nat bij dus geen spijt dat we dat niet hebben gedaan.

De reis ging via Durango, waar we de stoomtrein in de verte zagen. Geen stop want het regende. Je ziet overal water stromen met keien en stronken erdoor.

Toen door Pagosa Springs, die zijn naam dankt aan de Mother Spring, de diepste hotspring van de wereld, men weet niet hoe diep maar in ieder geval meer dan 302 meter diep en ongeveer 62 graden heet.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hierna op naar de Wolf Creek Pass. Eerst even aan de voet gestopt bij de prachtige waterval

Toen we de pas opreden begin het weer enorm te regenen, het verkeer stond af en te volledig vast want ze waren rommel van de weg aan het schuiven met sneeuwschuivers. Als het zo hard regent dan breken er rotsen af en dat veroorzaakt veel rommel op de weg.

Bovenop de pas namen we even een pauze voor koffie en een pizzapunt en toen het laatste stukje: de CO-149/Scenic Silver Thread Byway.

Eerst regende het nog, toen wat miezerig en af en toe was het wel droog. De aspen beginnen te verkleuren dus het was een prachtrit. We hebben nu 3 jaar op een rij herfstkleurtjes. Dit jaar zijn ze 2 weken te vroeg met verkleuren.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Nog een stop bij de North Clear Creek Falls

En de Continental Divide even over, dit is ook het hoogste punt waar we komen deze vakantie

En daar was dan Lake City. Helaas zit er deze keer niemand op ons te wachten. En de camping waar we slapen heeft een nieuwe eigenaar, maar alles ziet er prima uit.

WE zijn wel even langs Belinda en Rene gegaan en we gaan straks gezellig samen uit eten.

Morgen blijven we hier, de weervoorspelling is:  zonnig!

9 gedachten over “week 1 2024”

  1. De smoke ontvlucht, prachtige omgeving in de buurt van Bryce, genieten, genieten. Brabant, blue sky vannacht 3 graden, groetjes Alida jan.

  2. Prachtige route naar Cortez, jammer van de regen, mooie zonsondergang tussen de tipi’s, gelukkig een cabin, ga door met genieten.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.