Zaterdag 9 november
De volgende camping lag maar 66 kilometer verderop, dat krijg je als je dingen aanpast! Toch zaten we al om 8 uur in de auto en was de eerste bestemming Saguaro NP, Het Rincon Mountain District.
Saguaro National Park, genoemd naar de grote en veelarmige Saguaro cactus en die voornamelijk in de Sonoran woestijn voorkomt. Het park bestaat uit twee gebieden, 36 mijl van elkaar verwijderd: het Rincon Mountain District, aan de oostkant van Tucson en het Tucson Mountain District, ten westen van Tucson.
De saguaro-cactus is het symbool van de staat Arizona. Het is de grootste en een van de langzaamst bloeiende van alle cactussoorten. Bij 50 jaar is de cactus nog maar 2 meter hoog, rond zijn 75e vertakt hij zich voor de eerste keer, hij kan wel 40 ‘armen’ krijgen. De saguaro heeft zijn volle lengte bij ongeveer 150 jaar oud. De cactus kan 15 meter hoog worden en een leeftijd van 200 jaar bereiken.
De saguaro groeit voornamelijk in de Sonoran Desert, een van de warmste en droogste gebieden van Amerika. De planten en dieren die hier leven, hebben zich aan deze omstandigheden aangepast. Een volwassen plant kan tot 8 ton wegen, vooral omdat ze ontzettend veel water kunnen vasthouden. Het wortelstelsel van een saguaro spreidt zich in alle richtingen tot 30 meter uit, en ligt maar 5 centimeter onder de oppervlakte. Na een regenbui kan de cactus zoveel water opzuigen, dat hij er twee jaar op kan teren. De saguaro biedt onderdak aan insecten, vogels, zoogdieren en reptielen. Spechten en uilen maken gaten in de stam om hun nest te bouwen.
We reden de scenic route door het park, 8 mijl lang en vol met cactussen, heel erg mooi!
Daarna de i-10 weer op. In de verte zagen we de Boneyard, waar duizenden vliegtuigen staan opgeslagen op het moment dat ze weer mogen vliegen of uit elkaar worden gehaald om als onderdeel te dienen.
We hadden een tip gekregen van Rene: het Arizona-Sonora Desert Museum bezoeken, dus dat was het volgende doel! En wat een tip: we hebben echt genoten, wat een prachtige tijdsbesteding! Voor het eerst een levend Gila Monster, helaas alleen de achterkant
Alle hier voorkomende ratelslagen waren vertegenwoordigd. Dit is er eentje van
Een Barnowl
Mooie onderhouden desert tuinen
Cactus Wren, dit beestje heeft zijn nest in een cactus
Een bever, die zelfs te zien was terwijl hij in zijn hol lag
Alle katachtigen die hier voorkomen waren er ook, alleen lag iedereen lekker lui te slapen.
Meneer en mevrouw Kardinaal, meneer is rood, mevrouw heeft weinig kleur.
En toen was het lunchtijd, allemaal erg lekker!
Daarna als afsluiter gingen we naar een vliegkooi met kolibries, vooral de bruine Rufus Hummingbird liet heel mooi zijn kleurtjes even zien.
Ook zagen we nog een gecreëerde rust en voed plek voor de migrerende Monarch vlinders, helaas zijn ze hier al gepasseerd, dit zijn de nakomers.
Ondertussen zijn we in de zomer beland, het is 83 F. De korte broek kan weer aan!
De camping is enorm, een dorp op zich! We hebben een mooi plekje aan de zijkant. De was draait, dit is onze laatste kans eerst om te wassen dus dat moest ook maar even.
En ook vandaag nam de zon weer in volle glorie afscheid van de dag.
Zondag 10 november
Onze volgende camping lag ongeveer 40 km verderop, dus ook vandaag heerlijk rustig aan gedaan.
Gisteravond gezellig bij een gasgestookt vuurtje gezeten even verderop. De camping is echt heel mooi met veel voorzieningen. Echter helaas voor ons was onze plek naast de enige tokkie die deze camping rijk was. Gisteravond vlogen de wiet dampen ons al om de oren. Ik had geklaagd bij de receptie maar helaas, het is legaal….Nou ja! Ze hingen kijken of ze er iets aan konden doen….We hebben niets zien gebeuren en ook niets gehoord. Ook vanochtend kwam er weer een walmpje langs. We kregen het idee dat hij er woonde, de camper zag er niet naar uit dat hij nog kon rijden.
Tegen 10 uur aan de rit, we hebben een stop gemaakt bij de Outlet en deze rustig aan bekeken. Kopje koffie van de Starbucks erbij…..
Onderweg zagen we nog leuke reclame, Geke gaat dit vast leuk vinden…
Toen op naar de supermarkt en door naar het Catalina State Park. We hebben een mooie plek aan de rand van het park. Maar goed dat we gereserveerd hadden want het is volledig vol! We hebben een mooie ruime plek aan de rand van de camping.
De middag hebben we lekker lui gedaan, ik ben aan een boek begonnen en tegen de avond maakte Albert het diner, verwennerij!
Ook vandaag weer een prachtige lucht alleen duurde deze korter dan de vorige dagen.
Maandag 11 november
We verkassen vandaag niet dus absoluut geen haast, Albert heeft wat eitjes gebakken voor het ontbijt. Ook hadden we een fragiele internetverbinding waardoor het verhaaltje even ge upload kon worden.
We reden naar de Fry’s voor wat boodschappen en op de terugweg kwamen we dit voertuig tegen: een Harley met zelfgebouwde zijwieltjes. Toen we naast de bestuurster stonden schrokken we van de leeftijd, ze was al erg lang bejaard zullen we maar zeggen!
We bekeken op de terugweg het Catalina State Park even, best nog wel druk hier! En ook vandaag is de camping weer vol.
Om toch nog wat calorieën te verbranden liepen we een korte trail: die naar de Romero Ruins, een archeologische site waar de overblijfselen van een Hohokam dorp van 500 AD is gevonden.
Later, ergens rond 1850 bouwde meneer Romero hier een huis. Hij werd zo vaak door de Apache indianen overvallen, dat hij op een zeker moment het huis weer heeft verlaten. De ruïnes van het huis zijn nog zichtbaar en voor een deel hersteld.
Mooie grote Saguaro’s onderweg
Een cactuswren nestje in een cactus..
De rest van de middag zijn we weer lekker lui geweest, in het zonnetje met een boek op een stoel.
Nog even een tarantula hawk op de foto gezet, dit zijn de grootst bekende stekers hier. Een steek moet heel erg pijnlijk zijn, de eerste 5 minuten na een prik ben je gewoon verlamd van de pijn. Gelukkig steken ze niet zomaar.
Helaas geen mooie zonsondergang vandaag, we hadden een strakblauwe lucht en dan komt er maar weinig kleur.
Dinsdag 12 november
Toen we vanochtend wegreden, zagen we nog een mooie roadrunner lopen, helaas kon Albert niet stoppen maar even later nog een en toen wel een stop momentje. Die dingen sprinten meestal direct weg maar hij staat er op!
Ook vandaag weer een flutstukje rijden, een uurtje of 2. Deze keer komt het omdat de natuur onze planning in de war heeft geschopt! Deze dag was gepland voor de Apache Trail. Helaas is daar ergens in de zomer een enorme bosbrand geweest en daarna heel veel regen wat ervoor heeft gezorgd dat delen van de weg zijn weggespoeld. De weg is dus al maanden dicht en er is geen zicht op een openingsdatum. We hadden de planning toch zo laten staan in de hoop de de weg wel open zou gaan, maar helaas. Dus vandaag ook weer een kort ritje met weinig te beleven onderweg. Ik zag nog een roofvogel op een mast, maak een foto, blijkt het een hele familie te zijn.
Onderweg boodschappen gedaan, een cheeseburger en een iced coffee bij de Mc Donalds gehaald en zo waren we tegen 1 uur op het Lost Dutchman State Park in de buurt van Phoenix.
Prachtig park, we waren hier al eerder. Alleen jammer dat er steeds meer bebouwing komt. Een paar jaar geleden stonden er geen huizen, nu wel! Er vliegen erg veel vogels rond, en het is hier heerlijk stil ondanks dat ook deze camping vol staat.
Ook hier weer allerlei soorten cactussen, ook Saguaro’s
We hebben verder weer weinig gedaan, ik ben begonnen aan m’n derde boek. Lekker in het zonnetje, af en toe schrikkend van een kolibrie die even komt kijken wie we zijn.
En….de zon verraste ons weer met een mooi afscheid van de dag, er staan geen wolken maar het was wel spectaculair!
Woensdag 13 november
Omdat we vroeg gaan slapen, zijn we ook weer vroeg wakker! Vanochtend was ik al voor half 6 wakker, en om 6 uur merkte ik dat Albert ook wakker was, dus er maar uit…..Even buiten kijken, ja hoor, de maan stond er nog…
een uur later was het al meer licht en ging hij bijna onder
Ondertussen hadden wij ontbeten en tegen half 8 zaten we in de auto. We moesten het drukke Phoenix door zien te komen tijdens rush hour….leuke taak…NOT, we zijn anderhalf uur bezig geweest om aan de andere kant van Phoenix te eindigen.
Kopje koffie en verder maar weer, de saaie i-10 op tot aan Quartzside, waar veel snowbirds zich verzamelen in de winter, ergens las ik dat hier tijdens de wintermaanden 20.000 campers staan.
En wel alles meenemen natuurlijk, he? Wat niet past dat zet je gewoon een beetje scheef…en ga er maar van uit dat dit max 2 personen herbergt.
Ondertussen ging het bij ons van saai naar toch wel een mooi gebied!
De reis van vandaag eindigde in Lake Havasu State Park, waar we een heel mooi plekje hebben gereserveerd, gewoon direct eersterang aan het strand!
We hebben leuke buren, kregen zelfs al een rondleiding door hun enorme camper, wat een prachtig ding, de badkamer is net zo groot als onze hele camper, haha
Maar ondertussen nam ons zonnetje afscheid met hele mooie kleurtjes
De lichtjes van de overkant schenen prachtig over het water
En de beavermoon kwam weer op….ik ben nog niet helemaal op dreef met de belichting, het oranje lichtje links onderaan is Albert bij ons kampvuurtje
Morgenvroeg camper schoonmaken, en terug naar Las Vegas, auto halen, camper inleveren, en naar Larry en Andrea, waar we de laatste 2 nachten zijn.
Donderdag 14 november
Ons laatste nachtje in de camper, we hadden goed geslapen.
Ontbeten en nog even van het uitzicht genoten en toen moesten we aan de bak! Gelukkig had ik een zeer effectief schoonmaakgoedje gekocht en de klus was zo geklaard! De camper gaat schoner terug dan dat hij was toen we hem kregen…
Ondertussen werd de inventaris geïnspecteerd door de erg nieuwsgierige vogels om ons heen.
Tanks geleegd, schoon water gevuld, propane hadden we gisteren al gevuld.
Dus: het laatste stukje. Van Lake Havasu City naar Las Vegas. Via Needles want dat vind ik een mooier stukje dan via de 93.
Een heel klein stukje R66 zat ook nog in deze rit
We zagen nog even de benzineprijzen langskomen die ze in Californie hebben: 4,69 per gallon! Dat scheelt dus meer dan een dollar met Arizona en Nevada en is het dubbele van de prijzen in Texas!
De reis duurde 2,5 uur.
We maakten nog een koffiestop in Searchlight en toen was het rondje af. Terug in Las Vegas. Van een afstand zie je de smog boven de stad hangen: een vieze bruine band terwijl het helemaal niet mistig is ofzo.
We reden naar de autoverhuur, haalden een autootje en toen naar Cruise America, waar we de camper inleverden. Nog even geklaagd over de telefoonrekening die we noodgedwongen gemaakt hebben nadat onze early bird niet werd geaccepteerd, maar dat gaan we oplossen met USA reisen. Verder was alles prima in orde.
Nog een paar boodschapjes gedaan en toen lekker naar Larry en Andrea gereden en onze spulletjes weer netjes opgeborgen. We blijven hier de komende 2 nachten.
Vrijdag 15 november
Vandaag was gewoon een rustdag, we hebben niet veel gedaan. Wat laatste dingetjes gehaald en lekker buiten gezeten.
’s avonds zijn we heerlijk wezen dineren bij de Charcoal room in de Santa Fe, echt overheerlijke biefstukken hebben ze daar!
Zaterdag 16 november
En toen was de vakantie voorbij! Iets na 7 uur reden we bij Andrea en Larry weg, het was niet druk dus we waren vrij snel (30 minuten) in de buurt van het vliegveld. Auto afgetankt, broodje gekocht voor onderweg, auto ingeleverd, in de bus naar Mc Carran Airport, koffers afgegeven en wachten op gate D
Nog even rondkijken
En om 11 uur vertrokken we naar Chicago, waar het er maar koud uitzag
Na iets minder dan 2 uur wachten vertrok ook de volgende vlucht op tijd, en hier nog even een blik op de lichtjes van Chicago
De vlucht verliep goed, tegen 09.15 stonden we weer op Amsterdam. We hadden al een tijdje niet met United gevlogen, en zeiden beiden na afloop dat de kwaliteit er niet op vooruit is gegaan. De crew is oud en ziet er niet uit. Iedereen heeft iets anders aan en sommigen zijn echt nodig aan hun pensioen toe. Ook het eten, wat een tijdje best lekker was, gaat weer achteruit. Ons vliegtuig was 27 jaar oud, gelukkig wel geupdated met nieuwe stoelen en grotere schermen. In vergelijking met Edelweiss was dit een “zootje”
Het was erg druk op Schiphol, zo druk dat er geen plek aan de pier was dus we werden met bussen naar de Terminal gebracht. Wel waren de koffers er snel, de vd valk bus ook en zo waren we tegen 13.00 uur thuis, waar het ontvangst comité (Sil en Janny) al klaar zaten met lekkere soep met broodjes. De veestapel is door hun weer prima verzorgd!
We kijken terug op een nieuwe ervaring: reizen met een camper(tje). We reden in 19 dagen 3500 mijl. In vergelijking met een tent: je hoeft niet elke dag je bed op te maken, er is een plek om binnen te zitten als het waait of koud is, je hebt ’s nachts een wc. De camper was natuurlijk heel klein, dat wisten we en vonden we prima. Wel vangt hij best veel wind dus je rijdt minder hard dan met een auto. Ook kan je niet nog even een boodschap doen of iets bekijken, je moet eerst alles weer opruimen zodat het niet gaat vallen.
Al met al leuk voor deze periode, maar we blijven gewoon tent kamperen in de zomer.
Iedereen bedankt voor het meelezen en reageren. We gaan nu aftellen voor de reis van 2020. Nog 6 maanden en 4 dagen te gaan……
Dear friends.
Pracht tocht, Messila, met de Adobe stenen, mooie Plaza, lekker warm bij de Saguaro’s, veel plezier , hartelijke groeten van Alida en Jan, fris in Holland.
Top die 4 wiel Harley, jammer van de Apache Trail, de brand was al in Juni, pracht fotos, vooral die immense Saguaro.
Geniet van de laatste dagen, liefs van Alida en Jan..
Kan weer volgen,prachtig allemaal,vooral de mooie avond/vroege morgen foto,s,top,ja