donderdag 16 maart
We hadden vannacht zo’n lekker bedje, dat ik moeite had om eruit te komen! Maar ja, je bent hier niet om de hele dag op bed te liggen dus er toch maar uit. Kopje koffie, broodje, alles inpakken en aan de rit maar weer.
Ik had op de planning de Belly of the Dragon, een water afvoerpijp die onder de weg doorloopt en die dus lijkt op de belly van een dragon. Maar die mag je dus niet doen als er water is gevallen. Ook wordt er op dit moment sterk afgeraden om dirtroads te doen, het zou maar een klein stukje zijn, maar toch…de dirtroads zien er niet best uit en wij hebben wel een echte 4×4 met zelfs een mudstand, maar geen goede banden. Dus dit gaat op de bucketlijst.
We reden dus richting Zion, we zagen nog een paar mountainsheep op een rots.
En in de verte zagen we Zion al in de wolken
Ik wilde graag de Canyon Overlook hike doen….geen parkeerplek! Dat ging dus over.
Je kan trouwens goed zien dat het hier goed geregend heeft, overal ligt zand op de weg.
Door de tunnel dus maar en de rest van Zion bekijken.
Eerst naar het Visitorcenter, daar konden we de Pa’rus trail lopen…..maar er was geen plek op de parkeerplaats en overal reden mensen die zochten naar een plekje, totale waanzin! Wij dus maar terug naar de Watchman Campground, daar waren nog een paar parkeerplekjes vrij, zucht! Dat beloofd nog wat voor de komende maanden…
De canyon in dan maar? Vroeger startte de shuttle niet voor begin april, nu staan er een paar honderd mensen te wachten…daar hadden we ook geen zin in
De Watchman Campground heeft trouwens ook nog wat werk liggen, overal zijn bomen gekapt en die liggen er nog. Als we het zo bekeken dan blijft er weinig schaduw over aankomend jaar.
In de verte vloog nog weer een mooie roofvogel over.
En we werden nog bespied door een squirl, toen hij doorkreeg dat we hem wel zagen was hij weg.
En toen we terug kwamen bij de auto stonden ook daar auto’s te wachten op iemand die weg ging zodat ze konden parkeren. Als het nu al zo druk is dan wil je hier over een paar maanden helemaal niet zijn!
Vlak voordat we wegreden nog een white tailed Deer, de eerste deze vakantie.
We reden Zion weer uit, op weg naar Virgin, waar we een cabin hebben gehuurd. Onderweg zagen we overal nieuwe hotels en campings uit de grond gestampt worden. Er is een hele camping vol met airstreams, en een camping met silo’s, het wordt behoorlijk vol gebouwd. We zijn naar St George gereden, even wat gegeten en boodschappen gedaan en weer terug.
Aangekomen op de camping bleek dat er geen internet was, het is een probleem in de dorp denken we, want kaartbetalingen zijn ook niet mogelijk. En helaas doet ook de Mifi het niet.
We hebben nog even een rondje gelopen en naast de camping loopt de Virgin River, die gisteren dus heel erg hoog stond (tot aan de rotsen links), nu loopt hij weer gewoon achter de bomen.
Morgen terug naar Las Vegas.
vrijdag 17 maart
We deden rustig aan vanochtend. Helaas was er nog steeds geen internet dus het verhaaltje van gisteren moet wachten tot in Las Vegas.
We wilden eigenlijk naar Kanarra Falls, ik had permits om er heen te gaan maar het water zal te koud zijn (smeltwater van de sneeuw), je moet er waarschijnlijk tot aan je middel door het water en we weten niet goed wat de toestand van de weg en wandelpaden is. We nemen dus geen risico en ook dit gaat op de bucketlijst voor een echte zomerdag!
We reden dus maar naar de Red Cliffs, deden daar een leuke wandeling tot aan de waterval. Vroeger kwam je hier niemand tegen, nu leek het wel de Efteling!
Op de terugweg wees iemand ons erop dat de omgevallen boomstam leek op een boze olifant…
Toen was het richting Las Vegas, hier en daar zag je de Virgin River, die af en toe wel erg breed en wild was.
we maakten nog een stop bij de camping in de Virgin River Gorge.
en reden toen verder, de laatste staat binnen
Even later zagen we dan ook de contouren van de Strip
Tegen 3 uur waren we weer bij Larry en Andrea.
De spullen uitgezocht, en weer opgeborgen en weer bijgekletst.
En in de avond zijn we gezellig uit eten geweest.
Morgen gaan we nog weer 2 dagen kamperen op z’n Amerikaans.
zaterdag 18 maart en zondag 19 maart
Na een heerlijk ontbijt met bagels van Einsteins pakten we de laatste dingetjes in en gingen aan de rit
We hoefden niet zo ver, ongeveer 90 kilometer. We gingen naar Willow Beach, een erg mooie campground aan de rivier de Colorado.
We konden inchecken om 14.00 uur en ik zei nog tegen Albert: we zijn vast veel te vroeg. Nou, dat viel er mee, want terwijl we op een hele drukke freeway reden kregen we een klapband, terwijl we op de 3e baan zaten was het poef, toen zei de auto ping, low pressure en toen reden we al op de velg. We konden nog naar de zijkant komen en daar sta je dan met een lege achterband aan de kant waar het verkeer langs raast..Ik heb Andrea gebeld die zei dat ze gingen proberen te draaien, maar dat gaat maar zo niet met een 5th wheeler van 11 meter. Albert is maar naast de auto gaan band wisselen terwijl ik het verkeer in de gaten hield, werkelijk doodeng!
Na 20 minuten was de klus dan toch geklaard. Ondertussen hadden Larry en Andrea de 5th wheeler afgekoppeld en waren op weg naar ons. Ook had Larry al een buurman ingeschakeld die ook onderweg was….
Maar we reden weer dus Andrea maar weer gebeld en afgesproken dat we naar Willow Beach reden en daar op ze wachtten. we mochten met de reserveband niet harder dan 60, dus we keutelden gezellig verder.
Even gewacht en toen met z’n allen naar beneden gereden en alles opgezet. We waren trouwens nu niet meer te vroeg, dat scheelde dan weer.
En wat een prachtige wagen is dit, er is zelfs een terras
Een prachtige keuken met een koelkast die nog groter is dan die van thuis, magnetron, oven, een gewone badkamer, gewoon geweldig! Je kan hier met mak in leven…
Het weekend was heel erg gezellig! We hebben genoeg gelopen en ons verbaasd over de wilde bloemen die hier staan, alles is gekleurd!
De heren zijn wezen vissen, niks gevangen.
Sommige bloemetjes zijn heel klein, maar ze zijn allemaal werkelijk prachtig!
We hadden 4 honden mee en die moesten af en toe ook even lopen (per 2, anders werd het te druk)
Op de camping liepen hele kuddes quail
en het uitzicht op de rivier was prachtig! We hebben er nog even over gedacht om een boot te huren of een kano, maar het water is erg koud en het is bewolkt, dus geen mooie spiegelingen.
Ook zagen we tijdens het wandelen ontzettend veel turkey vultures
een paar drupjes regen waren ook niet erg, gewoon het scherm even uit.
En ’s avonds lekker een kampvuur waar we gezellig om heen zaten, wat wil een mens nog meer!
We hebben ook weer een beestje die we kunnen afstrepen van ons lijstje: de schorpioen. Tot nu hadden we die nog nooit gezien, nu liep er eentje rond. Geen foto gemaakt want ik dacht dat er wel meer te zien zouden zijn. Helaas bleef het bij de ene die we zagen…
Een geslaagd weekend dus. Morgen weer terug naar Las Vegas.
maandag 20 maart
We moesten vroeg op want Andrea en Larry hadden een vroege afspraak. Dus alles weer ingepakt en weer richting Las Vegas
Gelukkig was het niet te druk en zo zagen we in de verte de Strip alweer liggen, blijft een mooi gezicht!
Toen we weer “thuis” waren, hebben we eerst de was aangezet, zo kunnen we alles weer mooi schoon opbergen voor de volgende keer.
Terwijl ik het verhaaltje van het weekend online zette maakte Albert de auto leeg, toen zijn we samen op pad gegaan. Auto volgetankt en vervolgens geprobeerd om hem om te ruilen voor 1 met reserveband. Helaas had de Enterprise hier in de buurt geen auto’s en moesten we naar de Airport vestiging om hem te ruilen. Dat is een uur heen en een uur terug en dan nog een uur om hem te ruilen en daar hadden we geen zin in. We moeten morgen toch die kant op dus dan doen we het dan wel.
We hebben de rest van de dag wat aangerommeld, ik ben nog met Andrea naar de Costco geweest voor wat boodschapjes.
We hadden ook geen zin in koken dus zijn lekker uit eten geweest bij de Ohjah, een Japanse restaurantketen waar we de vorige keer ook al zo lekker hebben gegeten. ook vanavond was het weer overheerlijk!
Morgen hebben we de laatste volle dag hier, dus die staat in het teken van dingetjes halen en we willen de strip even bekijken, daar zijn we al lang niet meer geweest!
dinsdag 21 maart
En dan komt er langzaam een eind aan deze vakantie. Larry en Andrea waren aan het werk en ik had helemaal nog geen pancake ontbijt gehad. Dus op naar de Cracker Barrel, en het was erg lekker!
Daarna even naar de Bass Pro, niets gekocht. Het blijft wel een erg mooie winkel om even in rond te lopen.
Toen naar Eagle Rider, we hadden nog steeds een credit staan vanuit 2020, toen we een paar dagen zouden gaan toeren op een motor. Helaas zorgde Covid ervoor dat die reis niet doorging en we dus een tegoedbon kregen. Die werd tot nu elk jaar verlengd. Maar we weten zeker dat we niet meer op de motor gaan toeren hier dus we moesten toch proberen om er nog iets van terug te krijgen. Dat kon dus niet, het was of een motor huren of merchandise kopen. Oke, dan doen we dat dus maar. Het tegoed is nu op, en wij hebben er wat spullen bij.
Daarna op naar Alamo, om de auto om te ruilen. We willen morgen niet zonder reserveband naar het vliegveld, Je zal het maar beleven dat je nog een lekke band krijgt…dan mis je de vlucht. Het ruilen ging heel makkelijk, alleen was er weinig keuze, allemaal Dodge’s, een witte, een zwarte, een grijze. We kozen de grijze, zoveel maakt het niet uit voor 1 dag. Deze is een stuk minder luxe, geen navigatie, en de andere zat veel beter.
We hebben trouwens 2725 mijl gereden in de Grand Cherokee.
Nog even langs de outlet voor nog een paar dingetjes en toen wilden we de Strip nog even over rijden, dat was al jaren geleden. De laatste keer was waarschijnlijk in 2018.
Aan het begin van de Strip, tegenover Mandelay Bay, komt iets nieuws, ook staat er al een gebouw met Pinball erop.
Het volgende stuk is nog hetzelfde
De Bally’s heet nu de Horseshoe en er staat van alles voor
En dan achter op de Strip is de World Resort klaar en ook de Fountainblue gaan ze afmaken ( die zou al in 2011 open)….
De Strip gaat de komende tijd nog meer veranderen ivm de Formule 1. Er verdwijnt een stuk van Ceasar’s en overal komen tribunes, ook moet er opnieuw asfalt gelegd worden en de pitstraat komt op Koval Lane. Daar zie je nog niet heel veel van, maar binnenkort gaan ze starten met de werkzaamheden.
Achter de Venetian staat ook iets nieuws: de MSG Sphere, een muziek en entertainment arena met 17.500 zitplaatsen. Hij gaat open in september en geruchten gaan dat dit wordt gedaan door U2.
Toen waren we al uren onderweg, dus werd het tijd om weer naar de daklozenopvang terug te keren.
Morgen de koffers goed inpakken, we vliegen in de avond.
woensdag 22 maart en donderdag 23 maart
En toen was de laatste dag van de vakantie aangebroken. Op het nieuws zagen we dat het alweer sneeuwde op Mt Charleston
De koffers waren gepakt maar we vlogen pas in de avond
Tussen de middag gingen we nog even met Andrea lunchen bij de Thai, erg lekker. Daarna moest ze weer aan het werk, dus we hebben afscheid genomen van haar.
Ook m’n vriendje wilde nog even spelen
Het is ook niet erg om nog een paar uurtjes lekker in de tuin te zitten, palmbomen, blauw luchtje….alleen waaide het wel een beetje
Larry kwam thuis, nog even kletsen en toen begon onze terugreis toch echt…
We reden niet via de Freeway want daar staan meestal file’s om die tijd dus rustig aan via de Decatur. We reden ook nog langs het Allegiant Stadium (football/Las Vegas Raiders), wat een enorm gebouw is dat!
En toen de auto maar weer terugbrengen
En met de shuttle naar het vliegveld, koffers inleveren, door de douane, hamburgertje eten en even wachten tot we mochten boarden. Alles ging netjes op tijd. Een laatste blik op Las Vegas en om 10 PM waren we weer los van de grond.
We zaten lekker ruim, we vlogen terug in de Economy Premium klasse, iets nieuws, maar met meer beenruimte, bredere stoelen die verder achterover gaan, gewoon iets meer luxe, dat beviel erg goed!
Ook de catering was prima in orde, je vraagt er 1 en je krijgt er 2.
De vlucht was rustig, we hebben zelfs een paar uur geslapen.
De landing op Heathrow was op tijd, en de 2e vlucht vertrok met maar 25 minuten vertraging. Op Schiphol waren we in een wip door de douane en ook de koffers draaiden al op de band. Zelfs de bus van vd Valk stond al klaar. Zo gemakkelijk gaat het niet vaak! Om 22.00 uur waren we thuis waar onze dierenoppas/schoonmaakster/huisbewaarder/tante al op ons zat te wachten.
We kijken terug op een hele mooie vakantie, veel prachtige wildflowers, leuke momenten met onze vrienden. We hebben genoten! Nu nog even de jetlag overwinnen….
Oei, Oei, overal veel mensen, gelukkig hebben jullie en wij nog de eenzame trails gelopen, veel plezier in Las Vegas, ook niet meer te herkennen sinds 1988……groetjes van Alida en Jan.
Wow, echt Amerikaans, kun je met gemak in wonen, prachtige camping, ojé lekke band, altijd griezelig naast de weg, desert flowers, top, bijna weer naar Holland, tijd vliegt, liefs
Hu, Hu, alweer de laatste dag in de opvang, wat vliegt de tijd, Las Vegas 1988 niet meer te herkennen, wij wensen jullie een goede terugvlucht, het is fris in Holland, liefs
Welkom thuis, happy jetlag, pracht 25 ste reis, dank voor jullie verslag, voorpret voor ons, liefs